Τσαλιανά, ζωντανή ιστορία, παλιά κρητική ζωή και το τέλειο σπίτι για διακοπές.
Καλώς ήλθατε!
από την Παλαιόχωρα στο βουνό η θέα κόβει την ανάσα και η διαδρομή μέσα στα ελαιόδεντρα σε συντροφεύει κάθε φορά που επιστρέφεις. Ανοίγεις την πόρτα και αισθάνεσαι ότι εδώ θα ζήσεις την αξέχαστη εμπειρία που κάθε καλοκαίρι ψάχνει.
η παλιά πέτρινη αυλή, το ξύλινο τραπέζι στη λεμονιά, ακουμπάς τον πέτρινο τοίχο, το τζάκι δεξιά και τα παλιά βαριά δοκάρια στο ταβάνι. Γυρνάς το χρόνο πίσω στη δική σου εστία.
ο χρόνος κυλάει στο ρυθμό που δίνει ο τόπος και το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τον ακούσεις:
«Περπάτησα μέχρι πάνω το βουνό να αγναντέψω ένα πρωί και με τον καφέ στην επιστροφή έπιασα να γράψω δύο αράδες.
Κάποιος μου πρότεινε να δοκιμάσω το πινέλο και το’κανα. Αργότερα το απόγευμα θα χαιρετήσω τον ήλιο είπα.»
«Κάποια στιγμή έκοψα κανά δυο ντομάτες από τον κήπο και μερικές πρασινάδες. Είχα και λίγο απάκι και τσικουδιά. Έβαλα και ένα τσαμπί από την κληματαριά.
Ήρθαν παρέα η Ισμήνη, ο Χάρης και η Δανάη να αγναντέψουμε το νότιο ουρανό το βράδυ και να ακούσουμε την ησυχία.»
«Ανεβήκαμε το Σαρακινιώτη ποταμό μέχρι το ύψωμα να δούμε το πέλαγος και κάναμε μια βόλτα ως την παλιά εκκλησία και τα αρχαία – υστερομινωικός οικισμός μάθαμε.
Στην επιστροφή μαζέψαμε αγριολούλουδα να στολίσουμε το σπίτι με τη μυρωδιά τους».
«Το πρωί μας ξύπνησαν τα πουλάκια, ήρθαν να δροσιστούν στο ρυάκι. Κόψαμε φρούτα στον κήπο και καθήσαμε να τα γευτούμε αγναντεύοντας τον καθαρό αέρα γύρω μας.»
«Φωνάξαμε στο βουνό απέναντι και γελάσαμε σαν παιδιά. Σα να είχε φύγει ένα βάρος από πάνω μου.
Ελευθερία σκέφτηκα».
«Ενώ απομακρυνόμουν στο μυαλό μου ξανάρχονταν ο παλιός φούρνος, ο ύπνος κάτω από την κληματαριά, το πρωινό φως, η ησυχία, το παραδοσιακό χωριό· και αυτές οι μνήμες θα επέστρεφαν για μήνες αργότερα…
θα γυρίσω είπα και ξέρω ότι θα το έκανα».
ανώι
Η ευρύχωρη άνω βίλλα
κατώι
Το μικρό κελάρι
